The International

     Dota3 เกมที่ถูกลงทะเบียนเป็น eSport ให้มีแข่งได้ในโอลิมปิก ในทุกปีจะมีผู้ชมมากกว่า 50ล้านคนทั่วทุกมุมโลกต่างเฝ้ารอคอยการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดของเกม "The International" และในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 19

     ลีฟเด็กหนุ่มอายุ 13 ปี หนึ่งใน 50ล้านคนที่ว่า นั่งกุมเข่าจ้องหน้าโทรทัศน์อย่างใจจดใจจ่อ

"อีก 10นาที เท่านั้นครับคุณผู้ชม"

     เสียงจากโทรทัศน์จอแบน 40" ด้านหน้าเด็กหนุ่มกำลังนับถอยหลังสู่การแข่งขัน eSport ที่ใหญ่ที่สุดในโลก แม้นี่จะเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืน ซึ่งเลยเวลานอนไปแล้วเรียบร้อย แต่เด็กหนุ่มยังคงมีแววตาเป็นประกายบนหน้าทรงไข่ไก่ ผมดำขลับตัดกับสีผิวเหลืองขาวดูอ่อนเยาว์ตามวัย ทรงผมถูกตัดแต่งอย่างเรียบง่าย ง่ายที่สุดเท่าที่ช่างตัดผมคนหนึ่งจะตัดแต่งได้ หรือเรียกว่าทรงนักเรียน แต่ถึงอย่างไรในสมัยนี้ก็ไม่มีนักเรียนคนไหนตัดแบบเตียนติดหนังศรีษะกันอีกแล้ว เหลือเพียงตัดแค่รองหวีเท่านั้น ยามนี้นั้นเป็นเวลาที่เด็กแทบทุกบ้านยังไม่ปิดไฟนอน ซึ่งทำให้ผู้ปกครองเวียนศรีษะอยู่บ้างกับการที่ลูกต้องมานั่งจับเจ่าอยู่หน้าโทรทัศน์ดึกดื่นอยู่ทุกปี
     'ไอ้รายการเฮงซวยนี่ควรทำให้เหมือนฟุตบอลโลกไปได้แล้วนะ'
     ทุกปีจะมีเรื่องร้องเรียนทำนองนี้ไปยังบริษัทจัดการแข่งขัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเรียกร้องถึงข้อจำกัดของเด็ก ๆ ในการรับชม แต่ที่น่าสนใจคือมีเสียงร้องเรียนว่ารายการยิ่งใหญ่ระดับนี้ จัดทุก 4 ปี จะเป็นไรไป อย่างน้อยพวกตนจะได้ไม่ต้องมานั่งเวียนศรีษะอยู่อย่างนี้ทุกปี
     จะอย่างไรก็ตามผู้ชมมีตั้งแต่วัยเด็กถึงวัยทำงาน ไม่ใช่ทุกบ้านที่จะมีปัญหา บางบ้านถึงกับให้รายการนี้เป็นกิจกรรมสำหรับครอบครัว ที่พ่อแม่ลูกจะได้ดูการแข่งขันที่ทุกคนชอบ และเชียร์ทีมที่ตัวเองรักไปพร้อม ๆ กัน 

"ลีฟ! ไปนอนซักที"

"อีกเดี๊ยวครับแม่!"

     เด็กหนุ่มตะโกนกลับขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ตอบเสร็จก็หันกลับมาบันทึกเทปโทรทัศน์อย่างเชี่ยวชาญ ชำเลืองมองไปนอกหน้าต่าง เห็นบ้านข้าง ๆ ยังเปิดไฟอยู่ก็แอบยิ้มกับตัวเอง รอดูจนจบพิธีเปิดการแข่งขัน ลีฟปล่อยให้โทรทัศน์บันทึกรายการไว้ก่อนอัพโหลดขึ้นคราวด์ส่วนตัว เมื่อเห็นว่าโปรแกรมที่ตั้งไว้จะสามารถบันทึกการแข่งขันของวันแรกไว้ได้อย่างไม่มีปัญหา จึงปิดไฟขึ้นไปนอน
     เด็กหนุ่มทำอย่างนี้ราวกับเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นทุกปี ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 แล้วที่ได้ใช้โทรทัศน์ราคาหลักหมื่นที่ปกติคนในบ้านแทบไม่ได้ดูอยู่แล้วให้เกิดประโยชน์คุ้มราคาบ้าง
     ลีฟยังคงตาค้างนอนอยู่บนเตียง ตายังคงเป็นประกายสุกใส ไม่อยากนอน แต่แล้วก็ต้องข่มตาหลับลง เพราะนึกถึงว่าพรุ่งนี้มีเรียน ก่อนจะพล้อยหลับไปก็เตือนตัวเองในใจว่า สักวันชั้นจะต้องไปยืนอยู่บนเวทีนั้นให้ได้

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Update ผมหยุดแต่งแล้วนะครับ กลัวเรื่องลิขสิทธิ์ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ